คิดแล้วไม่ทำจะสำเร็จได้อย่างไร ?

ผมเชื่อว่าคนทำงานทุกคนจะเคยเกิดไอเดียหรือความคิดดีดีกับงานที่เราทำกันอยู่บ้าง เช่นคิดว่าจะปรับปรุงงานที่ทำอยู่อย่างไรจึงจะรวดเร็วขึ้น ลดขั้นตอนการทำงานตรงจุดใดบ้างที่จะไม่ต้องไปรอบางจุดให้เสียเวลา เป็นต้น

แต่ลองถามตัวเองดูสิครับว่ามีกี่ครั้งที่เราลงมือทำจริงกับไอเดียบรรเจิดที่ผุดขึ้นมา

ว่ากันตามจริง เหตุผลที่คนจำนวนไม่น้อยไม่ค่อยก้าวหน้าในอาชีพการงานสักเท่าใดนั้นน่าจะมีสองอย่างคือคิดไม่ได้หรือไม่ได้คิด กับคิดได้แล้วแต่ไม่ได้ลงมือทำ

อย่างแรกที่ว่าคิดไม่ได้นั้น อาจจะเพราะด้วยอ่อนประสบการณ์ ขาดความรู้ที่เพียงพอซึ่งก็พอทนกันได้ แต่ที่รับไม่ไหวคือไม่ได้คิดเลย ซึ่งก็มักจะเกิดจากความเกียจคร้าน ไม่ใคร่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่นำพาที่จะคิดอะไรให้เกิดประโยชน์ออกมา

อีกอย่างคือคิดแล้วแต่ไม่ได้ลงมือทำ หรือไม่กล้าที่จะลงมือทำนั้น ว่าไปแล้วก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเหตุอย่างแรกมากนัก เพราะไม่ได้ทำให้เกิดผลลัพธ์อะไรออกมาเช่นกัน เพียงแต่ดีหน่อยที่ได้คิดอะไรสักอย่างที่ประเทืองปัญญาบ้าง พอไม่ทำแล้วจึงนับว่า “น่าเสียดายของ !!” ครับ

สังเกตจะพบว่า อภิมหาอมตะนิรันดร์กาลข้ออ้างที่ฉุดให้เราคิดแล้วไม่ได้ลงมือทำหรือไม่กล้าทำนั้นก็มีเพียงแต่การดูเบาว่าตัวเองทำไม่ได้ ไม่มั่นใจผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นว่าจะเป็นไปตามที่คาดไว้หรือเปล่า  รวมทั้งความลังเลไม่แน่ใจ และความกลัวสารพัดเช่น กลัวผิดพลาด กลัวหัวหน้าดุ  กลัวกระทบคนอื่นจนเสียความสัมพันธ์ เป็นต้น 

แบบนี้ แก้ไขได้ไม่ยากด้วยการ “ลงมือทำทันที”  เท่านั้นครับ

คนเป็นมืออาชีพที่เขาก้าวหน้าในอาชีพการงานนั้น แม้คิดได้เพียงเรื่องเดียวเขาก็จะลองลงมือทำดูให้เกิดผล ตรงข้ามกับคนที่ไม่ค่อยมืออาชีพจะชอบคิดสารพัดเรื่อง ไอเดียกระฉูดทุกขณะจิตแต่กลับไม่ลงมือทำให้เกิดผลสักเรื่อง 

คนแบบหลังนี้จึงมักจะ “ดีแต่ตั้งท่า”  หาความสำเร็จในงานได้ยากนัก       

สู้ลงมือทำแม้เพียงเรื่องเดียวไม่ได้ เพราะแม้จะลงมือทำแล้วล้มเหลว ก็ยังถือว่าลงมือทำและได้ประสบการณ์แล้ว หากเขาได้ทดลองทำใหม่ในวิธีการอื่นที่ได้ปรับปรุงจากบทเรียนความล้มเหลวที่ได้รับแล้ว ก็จะยิ่งดีกันไปใหญ่ จริงมั้ยครับ   

ข้อที่น่ารู้เรื่องหนึ่งมีอยู่ว่า คนทำงานมืออาชีพนั้นไม่ได้สมบูรณ์แบบที่จะทำอะไรสำเร็จได้เสียทุกเรื่องหรวกนะครับ จึงไม่ใช่ทุกไอเดียที่เขาคิดออกมาแล้วลงมือทำจะสำเร็จผลเสมอ สำคัญอยู่ตรงที่เวลาเขาเจอความผิดพลาดหรือล้มเหลวจากการที่ลงมือทำไป เขาจะไม่รีรอที่จะหาทางแก้ไข หาแนวทางหรือทางเลือกใหม่ ๆ และลงมือทำอีกครั้งโดยไม่รีรอบุญกรรม

มาเป็นมืออาชีพจากการลงมือทำความคิดบรรเจิดของเราให้เกิดผลกันดีกว่าครับ